Η ιστορία ενός κομμάτι χαρτιού.... Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα μικρό κομμάτι από ένα «παζλ» από χαρτόνι που είχε γλιστρήσει πίσω απο μια γωνίτσα ενος συρταριου. Ήταν ένα πολύ όμορφο κομμάτι παζλ... Ήταν τόσο καιρό πίσω από το συρτάρι που είχε ξεχάσει τι ήταν. Γιατί τα κομμάτια του παζλ έχουν σύντομη μνήμη. Γι' αυτό αποφάσισε να αυτοαποκαλείται «Χαρτουλης». Το είχε αποφασίσει κοιτάζοντας γύρω του: όλα τα άλλα που έβλεπε ήταν ξεκάθαρα «αυτά», καλά καθορισμένα αντικείμενα. Το τραπέζι ήταν το τραπέζι, η καρέκλα ήταν η καρέκλα, ακόμα και η γάτα ήταν η γάτα. Τι ήταν όμως; «Σίγουρα είμαι ένα κομμάτι από κάτι. Αλλά από τι; Έτσι αποφάσισε να ξεκινήσει για να μάθει. Με τα στρογγυλά του ποδαράκια βγήκε στον κήπο. Και άρχισε η αναζήτησή του. Το πρώτο πράγμα που συνάντησε ήταν ένας μεγάλος βράχος. «Γεια», είπε ο Χαρτουλης στην πέτρα. «Γεια», γκρίνιαξε η πέτρα. «Κάνει κρύο, ε;», συνέχισε ο Χαρτουλης χωρίς να πτοείται. «Δεν νιώθω τίποτα», απάντησε η πέτρα, εχθρικά. «Θες να κάν