......συνέχεια στο ταξίδι της γραφής...... αλλιώτικο το ταξίδι μας σήμερα ....χωρίς σύμβολα και σημαδάκια....χωρίς γράμματα και σπουδάγματα... μόνο με την καρδιά μας....και με το συναίσθημα !!!! ...λέγοντας καλημέρα όχι στα ελληνικά...ούτε στα αλβανικά ...στα βουλγάρικα....αλλά με το χέρι μας ....με την κίνηση του χεριού μας και την απορία ζωγραφισμένη στα προσωπάκια τους ....πώς υπάρχουν τέτοια παιδάκια ...χωρίς να ακούνε ...χωρίς να μιλούν...????? ( η καλημέρα στη νοηματική γλώσσα ) Η γλώσσα είναι επικοινωνία ...είναι ο φίλος μας... Πώς έχουν φίλους αυτά τα παιδάκια?? Πώς πηγαίνουν στο σχολείο?? Πώς παίζουν??? Πώς λένε...μαμά?? ...εγώ τη μαμά μου την αγαπάω πολύ , κυρία...... Πώς είναι δηλαδή κυρία??? Σ αυτό μας βοήθησε το youtube και ο δάσκαλος της νοηματικής ... μα....δεν μιλάει?? δεν ακούγεται τίποτα....μόνο τα χέρια κουνάει..... Ας κλείσουμε και εμείς τα αυτάκια μας και ας προσπαθήσουμε ν ακούσουμε θορύβους .....τίποτα δεν ακούσαμε.....